W grudniu 1960 r. w Sosnowcu został założony klub taternictwa jaskiniowego o nazwie Speleoklub Sosnowiec. Organizacyjnie klub związany był od początku z sosnowieckim oddziałem Polskiego Towarzystwa Turystyczno Krajoznawczego. Pierwsze wyjazdy szkoleniowe i poznawcze skierowane były do jaskiń Jury Krakowsko – Częstochowskiej oraz Tatr Zachodnich, często we współpracy z innymi klubami, zwłaszcza w ramach śląsko – zagłębiowskiej federacji klubów taternictwa jaskiniowego. W 1978 r. studenci i pracownicy naukowi sosnowieckich wydziałów Uniwersytetu Śląskiego utworzyli Akademicki Klub Speleologiczny. Wykorzystując potencjał informacyjny i naukowy Wydziału Nauk o Ziemi, a szczególnie Katedry Geomorfologii Krasu rozszerzono szkolenie o zagadnienia związane z dyscyplinami naukowymi z zakresu speleologii. Wkrótce potem zarówno Speleofaun jak i AKS weszły w skład ukonstytuowanego pod koniec lat siedemdziesiątych Zagłębiowskiego Klubu Taternictwa Jaskiniowego, za pośrednictwem którego reprezentowane były w Polskim Związku Alpinizmu. Niezależnie od tego klub akademicki wszedł w skład ogólnopolskiej Federacji Akademickich Klubów Speleologicznych.
Intensywna działalność szkoleniowa szybko doprowadziła do znacznego wzrostu liczebności środowiska sosnowieckich grotołazów. Zaczęto tez organizować zakrojone na szeroką skalę wyprawy zagraniczne o charakterze sportowym i eksploracyjnym. W 1980 r. miała miejsce krakowsko – zagłębiowska wyprawa sportowa do głębokich jaskiń Hiszpanii i Francji z udziałem grotołazów z Sosnowca. Dla naszego środowiska było to pierwsze zetknięcie z wprowadzanymi właśnie, nowatorskimi wówczas technikami pokonywania głębokich jaskiń opartymi o zupełnie nowe konstrukcje sprzętowe. Uczestnicy wyprawy pokonali ponad tysiąckilometrowej głębokości jaskinie GESM oraz Gouffre Berger. W nastepnych latach przedsięwzięto, głownie siłami Akademickiego Klubu Speleologicznego, wyprawy: w góry Pirin w Bułgarii, w góry Durmistor na terenie Czarnogóry oraz do niemal tysiącmetrowej głębokości jaskiń włoskich – Spluga della Preta oraz Abisso Michele Gortani.
W 1984 dokonało się połączenie obydwu klubów sosnowieckich w jeden Klub speleologiczny „AVEN”. W tym tez roku rozwiązano Zrzeszenie klubów zagłębiowskich, ale potencjał „AVENU” był już wystarczający do samodzielnej reprezentacji w Polskim Związku Alpinizmu.
Kolejne wyprawy do głębokich jaskiń Alp Apuanskich we Włoszech (Abisso Fighiera – Antro del Corchia oraz Draghi Volanti), Alp francuskich (Roseau Jean Bernard – najgłębsza jaskinia śwata) oraz Pirenejów we Francji i Hiszpanii (BU 56, Pierre Sait Martin oraz BT 6) miały już wymiar spektakularny. Zwiedzono przepiekane jaskinie Sardynii, a także najdłuższe w Europie Jaskinie rozwinięte w gipsach na terenie Ukrainy (m.in. prawie 200 km. długości jaskinia Optymisticzeskaja, ponad 100 kilometrowa Oziernaja i inne). Ponadto członkowie Klubu indywidualnie uczestniczyli w różnych wyprawach wspinaczkowych i jaskiniowych w góry niemal całego świata.
W ostatnich latach w porozumieniu z zaprzyjaźnionym klubem CAT w Trieście prowadzimy intensywna działalność eksploracyjna w Alpach Julijskich na terenie Włoch. W efekcie konsekwentnie prowadzonej działalności odkrywczej udało się połączyć kilka dużych jaskiń masywu Monte Canin w jeden duży system Complesso del Foran del Muss o 22 otworach.
Aktualnie Klub Speleologiczny „AVEN” liczy ponad 60 członków z terenu Sląska i Zagłębia.